Jarenlang deed ik mijzelf tegoed of beter kan ik zeggen “te kort” met drank en drugsgebruik. Ik ging festival na festival af. Ik verloor mijzelf in relaties. Ik werd jaloers. Ik begon te manipuleren en te liegen. Ik raakte iedereen kwijt..
Waar het begon met een ”doodnormaal” drankje, daar kwam al snel cocaïne bij kijken. En waar ik zei dat ik echt nooit GHB zou gaan gebruiken, want dat was toch echt voor junkies… Daar verloor ik mijzelf halverwege mijn twintiger-jaren ook aan GHB gebruik.
Ik verloor mijzelf aan de drugs. En als ik eens een goede periode had dan verloor ik mijzelf in het keihard werken om maar niet te hoeven “voelen”.
Bijna tien jaren van vluchtgedrag gingen voorbij en ik verloor mijzelf bijna. Geen psycholoog of psychiater kon mij helpen en een verslavingskliniek durfde ik niet aan. Daar schaamde ik mijzelf teveel voor.
Ik had geen idee hoe ik eruit moest komen, maar toch lukte het.
Na een bijna auto-ongeluk met GHB op besloot ik dat het nu anders mocht. Ik had immers dood kunnen zijn. Erger nog… anderen hadden wel dood kunnen zijn…
Dus ik besloot dat het anders mocht. En toen… toen ging het universum voor mij werken.
Spiritualiteit kwam op mijn pad. Ik besloot op een transformatie retraite te gaan. Ik besloot aan mijzelf te gaan werken. Ik nam een transformatie coach en niet veel later verhuisde ik naar Zuid-Frankrijk waar ik 15 maanden in de diepte mocht werken aan mijn eigen transformatieproces.
Ik kwam met spirituele leraren in aanraking, ik luisterde podcast na podcast van Giel en vele anderen. Ik werd verliefd op het leven. Ook al was al dat “transformeren” soms heel ongemakkelijk en pijnlijk. Ik voelde weer dat ik begon te leven. En hoe dieper ik in mijzelf thuiskwam, hoe meer cadeautjes het universum mij begon te geven.
Inmiddels zijn we drie jaar verder. Reis ik over de wereld. Heb ik, ik denk dat ik dat nu wel mag zeggen, een succesvolle praktijk, geef ik workshops, sta ik op het podium en mag ik steeds meer jongeren en (jong)volwassenen inspireren. Ik ben dankbaar voor het leven. Ik schrijf dit vanuit een koffie tentje in Oud-Jaffa in Israël en op dit moment rookt er iemand naast mij in dat tentje een joint. Hoe komisch wil je het hebben, maar nee ik hoef niet meer high on drugs te worden, ik word steeds meer high on life.
En misschien nog wel het mooiste waar ik op dit moment dankbaar voor ben is het volgende…
Begin december is mijn eerste boek “Het had zomaar anders kunnen aflopen” uitgegeven. Het is een meeslepend en intens verhaal waar ik uitgebreid schrijf over de diepte van transformatie en de leegte van verslaving. Waar ik naast het verhaal ook handvatten geef om zelf direct aan de slag te gaan met 21 transformatie methoden.
Benieuwd? Hier haal je jouw exemplaar.
Liefs,
Brian