Ik heb vandaag het pad gelopen dat Yeshua heeft gelopen richting zijn kruisiging en toen kwam ik uit op de plek van deze foto. De hele dag zag ik al beelden van Yeshua met het kruis lopend voor mij dus ik wist dat ik wat te doen had, maar zoals altijd… dit had ik niet zien aankomen.
Ik weet niet zo goed wat ik moet schrijven, omdat ik nu twee uur later nog aan het na-shaken ben en mij heel emotioneel voel. Maar ik voel dat ik wat wil schrijven en dit mag delen met jullie. Juist, omdat ik weerstand voel, maar ook weet dat dit hoort bij mijn boodschap van verandering. Mijn hoofd zegt nee, mijn hart zegt ja.
Tijdens de wandeling zag ik diverse keren een beeld van Yeshua voorbijkomen die wijst naar zijn hart.
Alles wat je nodig hebt zit daar Brian, hoor ik een stem mij vertellen. Tijdens de wandeling voel ik al emoties omhoogkomen en komt het met bakken uit de hemel vallen. Maar ik heb dit pad nu te volgen…
Na de wandeling van de kruisiging komen we bij “The church of the holy sepulcher”. Het verhaal gaat dat Yeshua hier gekruisigd is. Natuurlijk staat het er vol met toeristen.
Maar iets vertelt mij verder te gaan, weg van alle toeristen. En vervolgens komen we op de plek terecht van de foto. In stilte, zonder toeristen.
Er is wat gebeurd vandaag met mij op deze plek.
Bij binnenkomst hoorde ik een stem in mijn hoofd die mij vertelde ”Dit is de plek Brian” en ik voel kippenvel over mijn hele lichaam.
Ik voel in heel mijn lijf dat deze plek magisch is. Dit is een plek van opnieuw geboren worden, sterven en weer tot leven komen. Opnieuw geboren worden in het licht.
En ik zie een beeld van mijzelf verschijnen dat ik in het midden van de ruimte mag gaan zitten op mijn knieën. Natuurlijk vindt mijn hoofd daar wat van, maar ik besluit het toch te doen.
So I am down on my knees… in het midden van de zaal.
Op het moment dat ik ga zitten op mijn knieën gaat er een energie door mij heen. Mijn lichaam begint te shaken. Ik begin uitgebreid te gapen.
Er komt energie los, maar er komt ook veel binnen. Ik voel zoveel licht, liefde en sereniteit binnenkomen. Ik weet niet wat er gebeurt in het moment, maar ik laat het toe. Ik laat het door mij heen werken, want ik voel en weet diep dat dit kloppend is met het pad dat ik bewandel.
Het volgende beeld schiet door mij heen dat ik mag opstaan, maar zodra ik één been omhoog haal zit ik vastgenageld aan de grond. Dit zorgt ervoor dat ik een houding aanneem, zoals een ridder die knielt op één knie en een soort nederige buiging maakt. Ik probeer verder op te staan, maar dat lukt niet. Dus ik besluit mij over te geven aan het moment.
Weer komt er een straal van licht door mij heen. Ik begin weer te trillen en nog meer te gapen. Ook al vind ik het ergens een beetje eng, omdat ik totaal geen controle heb op de situatie, toch laat ik het verder toe.
Vervolgens hoor ik dezelfde stem weer ”rise up” en ik ga staan. Ik begin nog meer te shaken en ik zie mijzelf een open houding aannemen met open handen.
Tegelijkertijd voel ik zoveel energie (licht) in mijn hart en neem ik de open houding aan. Ook al vind mijn hoofd daar wat van.
Dan voel ik dat het proces zich voltrokken heeft. Vol verwondering sta ik na te shaken. En er komt iemand naar beneden lopen. Terwijl wij deze heilige ruimte verlaten komt er net een grote groep aan. Waauw.. Het was zo de bedoeling dat we hier alleen waren tijdens dit proces.
We bewegen ons richting de uitgang en zien al het goud en de tierelantijntjes (zoals Rogier het noemde). En ik voel zo dat het daar niet om gaat. Het is helemaal niet belangrijk. Totaal niet.
Het enige wat belangrijk is (voor mij), is de verbinding met het (verlichte) Hart. Om daar vanuit te leven. In Vertrouwen en in Overgave.
Ik voel mij vol verwondering op dit moment. Wat is het leven toch bijzonder. Ik voel mij zo dankbaar. En ik voel zo sterk dat ik naar de stem mag luisteren die mij vaak vertelt wat ik mag doen, diezelfde stem die in de stilte van meditatie vertelde dat ik naar Jeruzalem moest gaan.
Ik word gedragen, wij worden gedragen.
Het is tijd om te herinneren wie wij zijn en los te komen van de indoctrinatie van de afgelopen tweeduizend jaar.
Morgen gaan we naar Qumran, de plek van de Essenen. Waar het verhaal gaat waar Yeshua is opgeleid als healer (en wie weet nog meer). Eigenlijk was het plan om pas overmorgen te gaan, maar ik had “perongelijk” bij de reservering voor een overnachting op morgen geklikt. Dusja… Het zal wel de bedoeling zijn en na mijn ervaring van vanmiddag weer ik zeker dat het de bedoeling is!
Liefs,
Brian