Het leven gaat aan je voorbij als je continu bezig bent met wat je nog allemaal zou “moeten” doen. Patronen die ik bij mijzelf ook nog regelmatig zie oppoppen.
Het lijkt soms wel een programma dat zich afspeelt. Dan ben ik helemaal in flow, in het moment en mag alles vrij stromen en ontstaan. Ik voel mij dan heerlijk ontspannen en kalm vanbinnen.
Vervolgens komen de patronen weer omhoog van plannen, tijd invullen, onnodig bezig zijn en in te korten denken. En de laatste tijd lijkt het ook wel of deze patronen zich steeds sneller achter elkaar opvolgen. Het programma hierachter begint zijn grip te verliezen. Dat weet ik gewoon.
Dit gaat vaak gepaard met gevoelens van blijdschap, liefde en stromende creativiteit afwisselend met gevoelens van paniek, stress en onrust. Dan kan je zelf wel invullen welke gevoelens bij welke Zijnstoestanden horen.
Ik zie ook in dat ik mij dan soms helemaal kan laten meenemen in de negatieve gevoelens van angst, stress en onrust. Terwijl het antwoord altijd hetzelfde is als ik intune op mijn innerlijke begeleiding. Die verandert nooit.
Keer naar binnen. Keer in jezelf.
Maak de mind stil. Wanneer je dat doet dan verdwijnen alle zorgen. Dan verdwijnt alle stress. Dan laat het oude programma dat in je draait steeds meer los. Dan verliest het steeds meer zijn grip. Het kantelpunt is al bereikt, maar nu mag jij het ook gaan loslaten Brian. Het is al niet meer van jou. So quiet the mind and become oneness kreeg ik van mijn inner guide vandaag te horen. Daar ga ik de komende periode mij meer op focussen. Niet alleen tijdens het mediteren, maar ook tussen het creëren van alle mooie dingen door.
De uitnodiging is kraakhelder. Quiet the mind. Become whole and one with the silence.
Laat het leven je niet (af)leiden, maar word het leven zelf.
And so shall it be 