Voor mij een magisch jaar met prachtige transformaties. Een jaar met uitdagingen, moeilijkheden, struggels en een jaar met bliss, ease en vrijheid. Het is zo mooi om te mogen ervaren wat het leven je geeft wanneer je jezelf open en blootgeeft. Dat gun ik echt iedereen. Ik voel ook zoveel dankbaarheid voor gisterenavond. Dat ik een avond mag faciliteren voor vijfentwintig prachtige zielen. Het voelt echt als een voorrecht om dit te mogen neerzetten en dat deze wekelijkse activaties door mij mogen komen. Ik voel mij ook zo dankbaar dat die prachtige zielen aanschuiven in de mooie cirkels die we samen creëren. Dus dankjewel daarvoor. 😍
Ik heb ook het besluit genomen om dit te blijven doen. Iets in mij verteld mij dat dit goed is. Dat dit de bedoeling is. Ik voel er veel liefde voor. En of dat elke week is dat weet ik nog niet, maar in ieder geval wanneer ik het voel en de uitnodiging vanbinnen ervaar. Want wachten op de uitnodiging dat is iets wat ik aan het leren belichamen ben.
Ik heb zelf namelijk nog weleens de neiging om onder andere te posten om het posten, want ik moet toch zichtbaar zijn? Mensen moeten mij toch kunnen vinden. Het is grappig om te ervaren dat wanneer ik post om maar even snel iets te posten dat het dan ook daadwerkelijk minder interactie oplevert. En wanneer ik schrijf uit mijn hart en vanuit mijn innerlijke zijn op basis van de uitnodiging dat het dan meer overkomt en mensen raakt.
Ik schrijf vaak gewoon wat er in mij opkomt. Wanneer ik begin met typen dan komt er vaak vanzelf een verhaal uit. Voor mij is dat heel gewoon. En ik realiseer mij op momenten zoals nu dat ik daar dankbaar voor mag zijn. Dat het een cadeau is dat aan mij is gegeven en dat ik dat mag delen. Maar wel op basis van de uitnodiging, niet omdat het moet 😉.
En dat vind ik soms wel een uitdaging. In onze maatschappij zijn we zo gewend om van negen tot vijf te werken. Altijd maar moeten presteren. Hard werken voor je geld. Eigenlijk heb ik daar nooit in gepast. Rond de middag was mijn energie vaak op. Daarom dronk ik veel te veel koffie, was ritalin een prima medicijn om de hele dag door te gaan en gooide ik er vaak ook nog een pre-workout in om te gaan sporten.
Ik heb daar altijd tegenaan gelopen. Zelfs op Terra Nova. Daar wordt alles uitvergroot dus natuurlijk werd ik daarmee geconfronteerd. Toen kwam ik denk een half jaar geleden in contact met Human Design. Daar leerde ik dat er vijf verschillende energietypes zijn. Manifestors, Generators, Manifesting Generators, Projectors en de Reflectors. Daar blijk ik nu de energie van het type Projector te mogen belichamen. Dat zorgde ervoor dat er veel puzzelstukjes in elkaar begonnen te vallen. En de laatste dagen speelt het vaker op.
Zo mag ik als projector onder andere wachten op de uitnodiging. Als ik zelf dingen erdoor push of naar de voorgrond treedt dan wordt dat vaak niet in dank afgenomen. Heel herkenbaar, want ik werd vaak een betweter genoemd en/of arrogant. Nu begrijp ik meer dat ik echt mag wachten op de uitnodiging. Dan sta ik meer in mijn kracht. Best een uitdaging als je gewend bent vanuit het systeem om altijd te moeten presteren en doorgaan. Een andere eigenschap van de projector is zijn of haar energie batterij. Waar manifesting generators de hele dag door kunnen gaan, wanneer het hen joy oplevert daar heb ik als projector rust, stilte en ruimte nodig. Mijn energiesysteem is er niet opgemaakt om de hele dag door te gaan. Ik heb tijd nodig om te verwerken, om rust te pakken en even helemaal niets te doen. Ook een uitdaging zo nu en dan.
Het geeft wel rust. Nu ik mijn energiesysteem beter en beter leer te kennen weet ik ook wat ik mag doen als ik mij rot voel, leeg voel of als ik snel geïrriteerd raak. Dan betekent het me-time. En ik ben aan het leren om dat voor te zijn nu. Een uitdaging voor mij is om niet in de energie van anderen mee te gaan. Daar kan ik vaak heerlijk op gaan, maar ik heb geen batterij die zichzelf oplaadt. Op een gegeven moment val ik dan om. Dan is mijn batterij leeg. Dan lig ik er werkelijk vanaf. Dat herken ik ook mijn hele leven. Op feestjes liep ik al leeg. Hoewel dat ook wel een andere reden had haha. Maar op werk ook. Op Terra Nova ook. Hier in Nederland ook als ik er geen bewustzijn op heb.
De uitnodiging, daar heb je hem weer, om meer op mijn eigen systeem te vertrouwen. De uitnodiging om te voelen wat mijn systeem en lichaam nodig heeft. Leren te luisteren naar de signalen die mijn lichaam afgeeft. Dat is wat ik alvast meeneem naar 2020 en in mijn 30ste levensjaar dat start op 30 december.
Liefde en knuffels voor jullie,
Je boy B