Vaak als ik cliënten uit een traject spreek dan geven ze allemaal hetzelfde aan.. Ze zijn op zoek naar zichzelf en hoe zij een mooier leven voor zichzelf kunnen creëren…
Wat ze daar eigenlijk mee zeggen is dat zij op zoek zijn naar het paradijs in zichzelf. Van oorsprong zit er in de mens een verlangen om zijn/haar ware kern weer te vinden.
Deze mensen hebben allemaal gemeen dat zij weten dat er een thuis is. Zij weten dat er iets groters is dat ons allemaal met elkaar verbind. En zij weten dat er simpelweg meer is dan zij nu ervaren.
Wat ik dan vaak te horen krijg is dat er telkens lagen van weerstand voorschieten, waardoor zij dit paradijs nog niet kunnen creëren voor zichzelf. Pijn, verdriet, emoties en gedachten gebaseerd op angst komen dan omhoog.
Wanneer we daar dan vervolgens induiken, wat steeds meer moeiteloos gaat, komen we altijd uit in het verleden. Het verleden triggert de gebeurtenissen in het heden.
Mijn rol daarin is om de cliënt naar een plek van heling te begeleiden. Een plek waar de pijn en angst losgelaten kan worden. Om deze delen vervolgens terug te brengen naar en in verbinding te brengen met het licht.
Wanneer dit proces zich voltooid dan komen over het algemeen altijd dezelfde antwoorden omhoog:
“Ik voel mij ontspannen, rustig en in acceptatie”
“Mijn hart staat veel meer open”
“Ik kan de liefde voelen stromen”
“Alles valt nu veel meer op zijn plek”
“Ik begrijp nu waar deze angst vandaan komt”
“Ik zie het heel helder nu”
Het proces heeft zichzelf dan getransformeerd van angst naar liefde. Er wordt intern een keuze gemaakt voor de bekrachting van het Zelf, waarin de keuze altijd Liefde is.
In die gevoelens die na een sessie binnen het traject ontstaan komt het paradijs steeds meer naar voren.
De illusie is dat wij vergeten zijn dat er niet zoiets als afscheiding is, de illusie van afscheiding.
Binnen het helingsproces van de mens in kwestie is het onderdeel om te herinneren dat wij al heel zijn. We zijn al Goddelijk. We zijn onderdeel van alles-dat-is. Het is onderdeel om te gaan herinneren dat alles wat ze zoeken al in ons zit. Dus ook dat paradijs waar we naar op zoek zijn. Het paradijs zit in ons. Wij zijn het paradijs. Het is een plek die wij allen kunnen betreden en voor iedereen beschikbaar is.
Alleen maken we onszelf wijs dat we het niet waard zijn, dat we afgescheiden zijn en dat we nog honderden dingen moeten doen om dat paradijs in onszelf te betreden. Mijn waarheid is echter dat het er al is.
De laagjes van pijn en angst die we afpellen zorgen ervoor dat we steeds gemakkelijker bij dat paradijs in onszelf kunnen komen.
Als ik naar de mensen waarmee ik werk kijk dan zie ik het paradijs al. Ik zie ook waar ze nog aan mogen werken en waar de pijnstukken zitten. Alleen ik zie ook dat het paradijs beschikbaar is. En dat het mijn taak is om daar telkens weer naartoe te navigeren, daarop af te stemmen en het licht meer aan te zetten. Wat uitstaan kan het niet, we kunnen het alleen goed verbergen.
Benieuwd naar een traject of wil je aan jezelf werken, maar weet je nog niet waar te beginnen? Plan dan hier een afspraak in.
Samen creëren we de hemel op aarde,
Liefs,
Brian