Opnieuw geboren worden

🥳 Ik voel mij herboren 🥳

Gisteren was voor mij persoonlijk een magische dag waar ik voor mijn gevoel al een tijdje naartoe aan het groeien was. Afgelopen weken kwamen er verschillende berichten van wedergeboorte op mijn pad. Dromen, krachtdieren, engelennummers en ik vond vorige week zelfs een Sint-Jakobsschelp die onder andere ook voor wedergeboorte staat. Afgelopen dinsdag besloot mijn laptop er ineens mee te stoppen, waardoor ik een hele dag bezig was met opnieuw installeren en het systeem te herstellen. Telkens als ik intunede op wat er aan de hand was kreeg ik door “making space”, “zo binnen, zo buiten”, “grote schoonmaak”. Het verbaasde mij hoe rustig ik die dag kon blijven. Vroeger had die laptop al zes keer uit het raam gelegen en had de laptop diverse malen flinke scheldwoorden naar zijn hoofd gekregen. But not today. Vanbinnen wist ik dat die het ’s avonds weer zou doen. Daar was ik zelf ook heel duidelijk in. Door continu in te voelen wat de laptop nodig had en wat er nou aan de hand was kon ik het probleem uiteindelijk oplossen. Het grappige en mooie is dat de laptop ook weer als nieuw voelt, een stuk lichter. Alsof die opnieuw geboren is… Dat verbaasde mij niet heel erg. Anderhalve dag ervoor had ik namelijk de banden getransformeerd met oude werkgevers en ook met het werken vanuit een 3D-mindset. Zo binnen, zo buiten. Mijn laptop had daarom ook een grote schoonmaak nodig. Het was tijd om te werken vanuit 5D en de 5D workflow te integreren. Niet vanuit hard werken voor het ego, maar vanuit hard werken voor het grotere plaatje. Vanuit dienstbaarheid. Daar mag ik naartoe werken en daarbij hoort loslaten of transmuteren wat daar niet meer bij hoort.

☮ Verder onthechten ☮

En afgelopen donderdagochtend tijdens een kruin chakra healing van Rianne Manten mocht ik verder een stukje onthechten. Dit keer van mijn gehechtheid aan het menselijke lichaam. Meer loskomen van het ego. Vast willen klampen aan mijn menselijke bestaan. Ik weet heel goed dat ik meer ben dan dit lichaam en dat dit lichaam maar een tijdelijk onderdeel is van mijn grotere eeuwige bestaansrecht. Echter was er iets in mij dat de controle wilde houden, bang was om het lichaam te verlaten en niet meer terug te kunnen. Aan het einde van de sessie wist en voelde ik dat er iets veranderd was, maar ik kon mijn vinger er niet op plaatsen. Niet wetende dat dit ook weer een aanloop was naar wat er gisteren mocht gebeuren…

🔜 Richtingaanwijzers 🔜

Gisterenochtend mocht ik een prachtige sessie faciliteren waarbij een afgescheiden zielsdeel opnieuw geïncarneerd werd bij de client. Dat resulteerde in zoveel liefde en verbinding met de aarde. Er was zo’n mooie verbinding en het voelde voor haar als thuiskomen. Het was werkelijk prachtig om te ervaren wanneer je vanuit volledige overgave en dienstbaarheid de client begeleid. Intuïtief aanvoelt wat er mag gebeuren en iemand mag faciliteren om volledig in zijn of haar kracht te mogen zetten. Ze was opnieuw herboren… Achteraf was de tweede richtingaanwijzer van de dag. ’s Ochtends werd ik namelijk al gefeliciteerd, terwijl ik in december jarig ben. Na de sessie kreeg ik ook van Bir een verlaat verjaardagscadeau en mijn moeder was gisteren ook jarig. Vanuit de opleiding heb ik geleerd dat één keer nog toeval kan zijn, maar als er drie á vier signalen zijn dan is het geen toeval meer. Dan is het een patroon geworden. Daar werd ik nog wel even aan herinnerd dat het geen toeval kon zijn. Dus besloot ik in meditatie te gaan en hier onder de magische piramide in de meditatieruimte te gaan liggen. En dat is waar het gebeurde…

❌ Vastklampen aan mijn lichaam ❌

Het gebeurde allemaal onverwacht en snel vanaf dat moment dus ik had helemaal geen tijd om erover na te denken. Ik ging liggen en kreeg door dat ik een transformatie protocol mocht uitspreken. De woorden vloeide door mijn keel naar buiten en ik werd steeds lichter, vooral na de eerste release dat gericht was op het vastklampen aan mijn lichaam. Ik begon echt te voelen dat ik niet mijn lichaam was en zei dat ook hardop. Ik heb de ervaring van Robert wel vaker gehoord op het strand, maar ik had zelf nog nooit eerder zo’n ervaring gehad. In ieder geval niet bewust. Ik begon te praten en ik voelde de woorden. Ik ben niet mijn lichaam. Ik ben niet mijn emoties. Ik ben niet mijn gedachten. Niet gebonden, maar wel verbonden aan dit lichaam. Dat ging bij mij wel gepaard met een lichte strijd tussen vastklampen en loskomen van het lichaam. Toen zei iets in mij ontspan nu. En ik liet alles los… Ik zag mijzelf uit mijn huidige lichaam stappen en het oude lichaam achterlaten. Als een slang die verveld. Wedergeboorte.

♾ Ik ben eenheid en oneindig ♾

Toen gebeurde het. Ik kreeg een beeld door van een deur die open werd gedaan door een vrouw. Het was wit en voelde zo bevrijdend. Voor mijn gevoel stapte ik erin en tranen vanuit dankbaarheid stroomde over mijn wangen. Het eenheidsveld, het veld van eeuwige liefde. Verbonden met alles en iedereen. Verbonden met mijn lichaam en tegelijk met alles. Ik ben eenheid en oneindig en ik zag weer het infinity symbool, zoals ik het wel vaker in mijn beeld zie. Nu begrijp ik ook dat sommige dingen niet onder woorden gebracht kunnen worden. Dat gevoel is niet in woorden te omschrijven. Dat kan je alleen ervaren. Dankbaarheid en zoveel liefde. Ik mocht proeven van de eeuwige bron. Nu is het weten niet meer alleen weten, maar het ook mogen ervaren. Ik begon te lachen van geluk. Die controle vasthouden over je lichaam was voor mij een illusie. Ik was namelijk nog steeds verbonden met mijn lichaam, maar tegelijkertijd ook met alles. De angst om mijn lichaam kwijt te raken was geen echte angst. Ik voelde mij juist zoveel lichter en vrijer. Niet meer gebonden aan iets.

🤣 Met humor de wereld tegemoet 🤣

Ineens voelde ik mijn lichaam weer verkrampen en werd ik weer volledig bewust van mijn lichaam. Heel even dacht ik dat de angst weer zou toenemen, maar toen realiseerde ik mij iets en begon ik keihard te lachen. Als ik zoveel licht en liefde ben. Als ik het goddelijke in mij heb. Dan kan donkerte helemaal niet aan mij vastklampen. Dan smelt het gewoon weg. En dat gebeurde ook. Nou toen had ik het helemaal niet meer. Met humor kon ik alles van mij aflachen. Tranen van het lachen over mijn wangen, een ultiem gevoel van dankbaarheid. Wat is dit mooi zeg. Dit gun je toch iedereen. En wat nu? Ben ik nu verlicht? Ik moet alweer lachen als ik het typ. Nee, mijn naam is nog steeds Brian en ik heb nog steeds mijn pad te belopen. Ik mag nog steeds helen wat er geheeld mag worden. Maar er is wel iets veranderd. Ik voel mij herboren. Ik voel mijzelf steeds zachter worden en vanuit liefde leven. Er is een nieuwe deur geopend waar ik ontzettend dankbaar voor ben. Het voelde ook zoals een cadeau. Van hier… Alsjeblieft… Het is tijd… Je hebt het verdient! Ik ga met een grote glimlach en met humor de wereld tegemoet.

Aho 💚🐺

Ga hier terug naar alle blogs