Ik dacht de dans te ontspringen, maar helaas..
Esther voelde zich de afgelopen dag slecht, last van haar keel en veel hoesten. En tot gisterenavond was er niks aan de hand…
Ik dacht mijzelf er prima doorheen te kunnen bewegen, maar gisterenavond is het toch binnen gekomen. Keelpijn, een zwaar hoofd en iets met heel veel snot.
En zoals altijd komt het nooit gelegen.. ik zou vandaag twee podcasts opnemen. Daarom ook de helaas eerder in het bericht.
Want van dat soort dingen baal ik wel. Niet van de “ziekte” verschijnselen zelf. Dat voelt voor mij als heling.
Hoewel ik tegenwoordig ook wel steeds meer de kunst ervaar van meebewegen. Niet er tegen vechten, maar overgave. En laat dat nou net het proces zijn waar ik in zit en waar er een “lichte” weerstand op zit. Controle loslaten en overgave. Daarin vertrouwen dat alles precies gaat, zoals het hoort te gaan.
Dat er voor ons gezorgd wordt. Dat we daarin mogen ontspannen. Dat we mogen genieten van alles wat het leven ons geeft. Dus ook de periodes van heling, wat we in het fysieke lichaam als ziek kunnen ervaren.
Wanneer we door intense processen gaan en in periodes van verandering zitten dan gebeurt dit op alle lagen. Dus ook op de fysieke laag.
Dan mogen we lief voor onszelf zijn en dat is ook wat ik ga doen vandaag. Lief zijn en goed voor mijzelf zorgen.
Wetende dat mijn fysieke lichaam nog een behoorlijke en lange reis vol met avontuur te gaan heeft.
Overgave en loslaten… het blijft zichzelf maar in mij herhalen..
Samen creëren we de hemel op aarde,
Liefs,
Brian