De afgelopen dagen word ik met een intense onzekerheid geconfronteerd. Al een poos weet ik dat deze onzekerheid in mij zit, maar er echt mee te durven verbinden durfde ik niet aan…
Soms ziet het er misschien gemakkelijk uit dat ik mijzelf zo openbaar en zichtbaar maak, maar dat doe ik niet altijd, omdat het mij zo gemakkelijk af gaat. Ik weet dat dit mijn Zielenmissie is en dat alles wat ik op dit moment doe gewoon te doen heb in dit leven. Het is mijn taak om het licht te verspreiden, een lichtbron voor anderen te mogen zijn, om te laten zien dat het anders kan. En op dit moment word ik op alle lagen voorbereid om in mijn grootsheid te gaan staan, zodat ik anderen kan begeleiden ook in hun grootsheid te gaan staan.
Ik weet dat mensen hierdoor bewust of onbewust door mij getriggerd worden. Niet iedereen begrijpt het ook. En dat hoeft ook niet. Vaak heb ik het geeneens door, omdat ik gewoon mijzelf ben. Het zit in mijn energieveld die bestaat uit transformatie. Het is mijn kracht om voor opschudding te zorgen. Om bestaande huisjes met liefde omver te laten vallen. Het gebeurt onbewust dat mensen geconfronteerd worden met zichzelf en dat processen worden geactiveerd door met mij te zijn of samen te werken. Het is een kracht en gave, maar tegelijkertijd een last voor diegenen die het niet begrijpen.
Inmiddels ben ik daar steeds meer oké mee. Ik zie wat er gebeurt in de energie en dat dit mag gebeuren.
Maar het is een illusie om te denken dat dit allemaal zo gemakkelijk gaat. Ik heb mijzelf dit jaar met heel veel weerstand meer zichtbaar gemaakt. Het is een roeping van binnenuit om dit te doen en niet zo graag omdat het ego van Brian dit zo graag wil.
Sterker nog… Het ego van Brian blijft het liefst uit de picture, duikt onzeker in een hoekje en stopt zichzelf weg.
Inmiddels weet ik ook dat dit niet de oplossing is en niet de bedoeling is. Dat heb ik de eerste 28 jaar van mijn leven gedaan.
En dan hoor ik mensen zeggen dat ik zo rustig, ontspannen, krachtig en in vertrouwen overkom wanneer ik op het podium sta of workshops en retreats geef.
Ik kan je ook in alle kwetsbaarheid en eerlijkheid vertellen dat in de aanloop er naar toe er nog altijd spanning en onzekerheid is. Dat dit vervolgens in het moment zelf verdwijnt is een geluk wat ik heb gekregen, omdat ik mijzelf steeds meer helemaal kan overgeven aan wat er door mij heen mag gebeuren.
Maar dat betekent niet dat alles in mijn leven gemakkelijk is. Het leven is wel steeds meer moeiteloos, maar dat betekent niet dat er geen uitdagingen zijn en dat ik geen onzekerheden bij mij draag.
Een kleine twee weken geleden werd ik tijdens een workshop in een opstelling op het Free Man Festival volledig geconfronteerd met mijn eigen onzekerheid. Poeh.. Die is even heftig. Ineens stond die vol voor mijn neus. Vooral de oordelen die ik er op had kwamen binnen. Dat het er niet mocht zijn.
In dat moment besloot ik dat mijn onzekerheid ga zien en omarmen. Dat het onderdeel van mij mag zijn, zodat het kan helen in mij.
Alleen de laatste dagen.. Man… Ik wil mij verstoppen. Ik wil alleen zijn. Ik wil mijzelf afsluiten. Ik voel pijn. Ik voel verdriet. Ik voel mij onzeker over alles.
En natuurlijk word dat gespiegeld in de buitenwereld. Het wordt gespiegeld in de contacten met andere mensen, in de trajecten die ik begeleid, in de interacties die ik heb en zelfs in mijn missie op aarde. Alsof alles even stilstaat en draait om het helen en omarmen van deze onzekerheid.
Een diep onzeker deel in mij komt nu volledig aan het oppervlakte. Waar ik dankbaar voor ben. Ik zie de uitnodiging. Ik voel de lessen. Maar damn.. Het is echt niet fijn. Ik merk op dat ik daardoor de hele tijd in mijn hoofd wil schieten en als een soort mechanisme verhalen ga maken. Scenario’s ga uitdenken.
In die momenten ga ik telkens weer terug naar mijn lijf. Ik vertel mijzelf dat het er mag zijn. Dat het veilig is om te voelen. Dat ik dit mag integreren. Het is in dit geval geen transformeren, zodat het weg is. Het is het in zijn totaliteit omarmen, zodat er kracht en vertrouwen in ontstaat.
Het mag gebeuren met heel veel liefde, verbinding en zachtheid. En morgen ga ik mijn eerste zweethut ceremonie doen. Vrijdag ontvang ik het medicijn van de kambo kikker. Ik voel dat het zacht mag. Dat er ontlading mag komen. Dat dit deel van mij om integratie vraagt. En het enige wat ik daarvoor weer mag doen is naar binnen keren. Zo simpel is het altijd. Ga naar binnen. Daar ligt altijd de oplossing.
Ik weet dat mijn intenties zuiver en puur zijn. Dat ik hier ben om verandering te brengen. Dat ik bewust/onbewust mensen trigger en uitnodig om de meest authentieke versie van zichzelf te zijn, zodat ze in hun licht gaan staan. Dat ik hier ben om de hemel op aarde te creëren voor mijzelf en voor anderen. En dat ik vanuit de essentie een verbinder ben.
Maar nee lieve mensen. Het is niet altijd gemakkelijk als je in je eigen kracht en grootsheid wilt gaan staan. Dat betekent namelijk dat je jezelf in zijn of haar gehele totaliteit mag omarmen. Dat vraagt moed. En het is ook niet gemakkelijk niet als je alles in de buitenwereld gespiegeld krijgt.
Een voordeel is wel dat je er dan niet meer omheen kan. Een ander voordeel is ook dat het zo aan het oppervlakte is dat het eindelijk makkelijker doorvoelt kan worden.
Maar één ding hebben we wel te doen. Wanneer iets zich aanbiedt dan hebben we daar mee te zijn. We hebben het immers zelf gecreëerd. Het is onze creatie.
En helaas gebeurt het nog te vaak dat veel mensen dit dan op de buitenwereld gaan spiegelen. Het ligt aan de ander en niet aan onszelf. Nee.. Het ligt nooit aan de ander. Alles wat er in je leven zich afspeelt dat gebeurt in jou. Dat speelt in jou.
Dus de volgende keer als je over iemand oordeelt. Weet dan ook dat dit zich in jou afspeelt.
Dus de volgende keer als je verdriet bij iemand ziet en je jezelf er niet mee wilt verbinden. Weet dan ook dat dit zich in jou afspeelt.
Dus de volgende keer als je iemand afkeurt om zijn of haar gedrag. Weet dan ook dat je dit in jezelf afkeurt. Dat je iets wegstopt.
Dus de volgende keer als iemand je onwijs triggert. Weet dan dat dit ook wat over jou zegt en dit zich in jouw binnenwereld afspeelt.
Alles is zo binnen, zo buiten, weet je nog?
En als je geluk, blijdschap, liefde, harmonie en al die andere prachtige emoties in iemand ziet. Ja.. Weet dan ook dat dit in jou zich afspeelt.
Het werkt namelijk altijd twee kanten op en jij bent alles omvattend💚
Geschreven vanuit een verbinding met mijn onzekerheid, en het respect wat ik daarvoor aan het creëren ben, want ook dat is samen de hemel op aarde creëren. Alles in jou en in mij mag er zijn.
Liefs,
Brian