Op het moment zit ik bij de Starbucks met een lekkere cappuccino te denken en te voelen aan wat deze reis naar Israël mij gaat brengen. Het land voelt magisch, intens en adembenemend. Een land met een prachtige geschiedenis, maar door invloeden van het geloof ook verscheurd. Eergisteren hoorde ik van schietpartijen in Jeruzalem. Er werd nadrukkelijk geschreven dat het om een 13-jarige Palestijnse jongen ging. Vervolgens lees ik dat de Israëlische staat makkelijker wapenvergunningen gaat uitdelen aan Israëlische burgers, zodat ze zich kunnen beschermen tegen Palestijns terrorisme…
Wat een tweedeling. Wat een misvattingen. Wat een geweld. Maar vooral, wat is dit onwijs onnodig.. Het beloofde land en de Heilige Stad Jeruzalem… Hoort dat niet om Liefde en Eenheid te gaan?
Wat ik niet kan begrijpen en aan de andere kant begrijp ik het ook wel, want ik weet hoe hypnose werkt, hoe indoctrinatie werkt en hoe het is om vast te zitten in conditioneringen. Dus ja, ergens begrijp ik het..
Maar toch ook niet, want het logische denkende brein, wat wij allemaal hebben, dat zou toch ergens vragen moeten stellen? Het neemt veel in twijfel dus met als voorbeeld waarom het geloof van een bepaalde God dan niet?
Als we er vanuit gaan dat God liefde is. God is éénheid. God brengt alles samen. Dan zou die allesomvattende God, die bestaat uit Liefde met een dikke hoofdletter L, toch niet vragen om anderen uit te sluiten, te martelen of zelfs te doden?
Wanneer je jezelf de vraag stelt is het liefde om iemand uit te sluiten, te martelen of zelfs te doden? Dan zal elk logisch nadenkend brein toch nee zeggen? En wanneer er stemmetjes in het hoofd wel ja zeggen dan zou het toch zo moeten zijn dat alles in het Hart nee zegt?
Dat is iets wat mij altijd bezig heeft gehouden. Waarom elkaar afmaken, terwijl we zo in Liefde met elkaar en de Aarde kunnen leven? Zonder pijn, zonder lijden. Inmiddels begrijp ik steeds meer waarom dit soort taferelen zich blijven afspelen, maar daar gaat dit schrijfsel niet over.
Waar het over gaat is dat ik in een God Geloof. Niet een God, zoals in de bijbel of wat dan ook wordt beschreven. Voor mij is God alles wat er is. God is Liefde. God is het Universum, als je de voorkeur aan dat woord geeft. God is Spirit, God is Boeddha-natuur. Wij zijn God. Die Goddelijke vonk zit in ons en is buiten ons. Het is allesomvattend.
En als we ergens een ingang in ons lichaam naar die Goddelijke vonk mogen vinden dan zit die hoogstwaarschijnlijk in ons Hart, zoals alle wijze teachers uit de oudheid ons hebben geprobeerd over te brengen.
Dat het vervolgens verdraaid, getwist en compleet uit zijn verband wordt vertrokken… Dat heeft volgens mij niks meer met het Oorspronkelijke Geloof te maken, maar meer met manipulatie en scheiding.
Want stel je eens voor… Het zou natuurlijk verschrikkelijk zijn als we zouden herinneren dat we Goddelijk zijn en dat we Liefde zijn. En dat het helemaal niet nodig is om vanuit angst te leven en elkaar pijn te blijven doen, omdat we onderdeel zijn van iets Groters. Iets dat daadwerkelijk wel voor Wonderen kan zorgen.
En die Goddelijke Vonk, die Liefde, die Eenheid, het Oorspronkelijke Geloof en al die Wonderen… Om dit weer op diepere lagen te herinneren en mee te her-verbinden. Dat is waarom Israël op dit moment naar mij roept.
Inmiddels is mijn cappuccino met havermelk op en is het 12:12 nu ik op de klok kijk.
Het is tijd om op reis te gaan en weer op diepere lagen thuis te komen. Het wordt een emotionele reis, dat voel ik wel, maar dat mag er allemaal zijn.
Heel veel liefs en jullie zien de foto’s wel voorbij komen,
Brian